KOMINEK O ANDRZEJU MAŁKOWSKIM

Kominek o Andrzeju Małkowskim
Człowiek, który zapoczątkował harcerstwo w Polsce, który miał niesamowicie silną wolę żył wyłącznie dla idei Niepodległej Polski - Andrzej Małkowski. Stał się wzorem do naśladowania dla dzisiejszych harcerzy. Chcieliśmy przedstawić wam jego postać odnosząc się do punktów Prawa Harcerskiego.         
   1. Harcerz sumiennie wypełnia swoje obowiązki wynikające z przyrzeczenia harcerskiego. 
Andrzej Małkowski pochodził z rodziny o silnych tradycjach patriotycznych. Przez całe swoje życie służył Polsce. Jako uczeń organizował strajki protestacyjne w szkole na terenie zaboru rosyjskiego. Kiedy w Zakopanem pracował jako nauczyciel, nie chciał złożyć przysięgi na wierność cesarzowi Austrii - pozostał wierny Ojczyźnie. Na III Wszech brytyjskim Zlocie Skautów w Birmingham, chociaż polscy skauci byli reprezentantami narodu bez państwa, nad ich obozem zawisła biało-czerwona flaga i widniał napis Poland, mimo protestów państw zaborczych. Małkowski z narażeniem życia przedzierał się na tereny innych zaborów z misjami na rzecz wojsk polskich. Miłość do ojczyzny krzewił też wśród swoich wychowanków. Po wybuchu I wojny światowej Małkowski zgłosił się do I Brygady Legionów Polskich wraz z grupą najstarszych harcerzy. Postanowił ze starszych skautów stworzyć zaczątek niepodległej Polski - Rzeczpospolitą Podhalańską. Małkowski był także bardzo religijny. Każdy dzień rozpoczynał poranną mszą, a kończył modlitwą. Wierzył, że Bóg pomoże mu przezwyciężyć wszelkie trudności życia. 
2. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy.   
      Małkowski potrafił udowodnić, że jest człowiekiem godnym zaufania; jego przełożeni bez zastrzeżeń powierzali mu poufne misje. Piłsudski wyznaczył mu rolę emisariusza. Andrzej wielokrotnie przekradał się do zaboru rosyjskiego zanosząc tajne listy.         Wszystkie zadania wypełniał sumiennie i dokładnie. Zdobył zaufanie generała Hallera, który powierzał mu odpowiedzialne zadania. Wraz z porucznikiem Jerzym Rudlickim miał zazadanie udać się do Odessy i zapobiec mieszaniu się Polaków w wewnętrzne sprawy rosyjskie oraz spowodować jak najszybsze dotarcie Polaków do Ojczyzny. Był słowny i uczynny, kiedy było trzeba sam podejmował słuszne decyzje.

 
         3. Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim.  
       Małkowski był zawsze chętny pomagać ludziom. Największym jego osiągnięciem byłozapoczątkowanie idei harcerstwa w Polsce. Musiał się dużo namęczyć, by przekonać ludzi do wstąpienia na ścieżkę skautingu. Po przetłumaczeniu "Scouting for boys" stał się entuzjastą i propagatorem idei skautowej. Poprzez swoje opanowanie i cierpliwość umiał dotrzeć ze swoimi ideałami do ludzi z kryminalną przeszłością i zrobił z nich wzorowy oddział frontowy. Kiedy Małkowski został odsunięty od prac centralnych, założył własną drużynę skautową składającą się z dzieci złodziei i kryminalistów.Miał w sobie to coś, co przyciągało doń innych ludzi. 

4. Harcerz w każdym widzi bliźniego a za brata uważa każdego innego harcerza.  
       Andrzej Małkowski chciał i lubił pomagać innym ludziom, uważał to za swój obowiązek. Działał w wielu klubach i organizacjach młodzieżowych. Kiedy zapoczątkował rozwój skautingu w Polsce - oddał mu się bez reszty. Wśród swoich wychowanków nie rozgraniczał lepszych i gorszych, wszystkich traktował jednakowo. Dowodem jest chociażby drużyna złożona z dzieci złodziei i kryminalistów. Małkowski nie traktował ich jak gorszych, a wręcz przeciwnie - potrafił uczynić z nich wzorową drużynę. Poza tym cała jego działalność dotyczyła dzieci i młodzieży, których w większości nie znał.Małkowski czuł potrzebę służenia innym ludziom. W tym celu długo szkolił się i doskonalił w wielu dziedzinach. W wielu sprawach całkowicie bezinteresownie pomagał innym ludziom - uważał ich za braci.   
   

 5. Harcerz postępuje po rycersku.    
     Andrzej Małkowski znany był ze swej silnej woli i postępowania rycerskiego. Potrafił panować nad sobą: zadawał sobie głodówki i pisał rozkazy na następny dzień. Walczył o niepodległość Polski, potrafił jak rycerz bronić swojego honoru i walczyć o sprawy wielkie. Bardzo często stawiał harcerstwo i ojczyznę ponad własne życie i rodzinę. Małkowski potrafił poprowadzić do walki pod biało-czerwonym sztandarem  setki młodych ludzi, którzy tak jak on oddaliby życie za ojczyznę. Był urodzonym przywódcą, któryznał i rozumiał harcerskie serce wypełniając rycerską służbę Polsce. Dowództwo i generalicja polegając na jego honorze i sławie przydzielało mu najtrudniejsze i najbardziej niebezpieczne akcje, wiedząc że gdy zobowiąże się do przeprowadzenia jakiejś misji sumiennie doprowadzi ją do końca. Małkowski przez całe życie postępował po rycersku. Bardzo często stawiał dobro innych ludzi ponad sobą.         Płynąc do Odessy oddał swoją kajutę kobiecie z małym dzieckiem, a sam przebywał w ładowni. Gdy statek wpłynął na minę, stojąc przed widmem śmierci, oddał swoją kamizelkę ratunkową małemu dziecku. Odszedł na wieczną wartę ratując inne życie.       
    
  6. Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać.  
            Małkowski organizował obozy na łonie natury. Od początku swej działalności starał się być blisko przyrody. Krzewił u swoich uczniów szacunek do niej i zapoznawał ich z jej tajnikami. Urządzał liczne zawody sportowe i szkolenia w miejscach najmniej zniszczonych przez cywilizację. Żył zgodnie z naturą. 

   7. Harcerz jest zawsze posłuszny swoim rodzicom i wszystkim swoim przełożonym.      
   Andrzej Małkowski spóźnił się kiedyś za zarzewiackie ćwiczenia. Karą było przetłumaczenie książki generała Roberta Baden-Powella "Scouting for boys". Jednak Andrzej długo się z tym ociągał. Stanął przed sądem wojskowym. Po tym incydencie Małkowski bardzo się zmienił. Stał się karny i posłuszny. Wszyscy jego przełożeni mieli do niego całkowite zaufanie. Małkowski otrzymywał zawsze ważne i odpowiedzialne funkcje. Często wysyłano go zmisjami wymagającymi wielu poświęceń i silnej woli. Małkowski zawsze doprowadzał je do końca. Był człowiekiem, na którym można było polegać. Czasami wypełniał rozkazy wbrew własnej woli. Jednak nigdy nie łamał danego słowa, a w jego honorze leżało wypełnianie zadań. 

        8. Harcerz jest zawsze pogodny.        
     Pogoda ducha Andrzeja Małkowskiego pomagała mu w kontaktach międzyludzkich. Był niezmiernie żywy, energiczny, a zarazem szczery i życzliwy jak dziecko. Sam młody, promieniejący młodością wyczuwał dusze tych, których prowadził jak prawdziwy wódz  młodzieży.Dzięki swojemu pozytywnemu oddziaływaniu potrafił zjednywać sobie wszystkich ludzi, nawet kryminalistów. Wszyscy, a przede wszystkim młodzież, lubili przebywać w towarzystwie Małkowskiego, ponieważ właśnie u niegoznajdywali oparcie, właśnie od niego oczekiwali pomocy. Właśnie on miałzawsze dla nich czas. 

     
     9. Harcerz jest oszczędny i ofiarny.     
        Małkowski był człowiekiem szlachetnym. Potrafił się wyrzec swoich dóbr na rzecz innych biednych i bardziej potrzebujących. Gdy harcerstwu były potrzebne fundusze do dalszego rozwijania się, Małkowski postanowił oddać na ten cel swój spadek po ojcu. Ale tych pieniędzy było za mało. Przystał więc na propozycjęznajomego studenta i wraz z nim wyjechał do Monte Carlo, aby tam pomnożyć swój majątek grając w ruletkę. Jednakże nie wszyscy ludzie są tacy prawi jak Małkowski. Po czterech dniach, gdy Andrzej wrócił do hotelu okazało się, że jego towarzysz zniknął i pozostawił zaledwie kilka banknotów. Małkowski, aby odpokutować swoją bezmyślność i brak przewidywania konsekwencji postanowił wracać do Lwowa zarabiając na podróż ciężką pracą.  

       10. Harcerz jest czysty w myśli, mowie i uczynkach, nie pali tytoniu, nie pije napojów alkoholowych.  
            Małkowski pracował nad sobą przez cały czas. Starał się być człowiekiem bardziej opanowanym i zrównoważonym. Wyznaczał sobie dni milczenia, prawie głodował, dawał sobie rozkazy na następny dzień. Przez takie ćwiczenie woli stawał się coraz bardziej szlachetny. Odrywał się od spraw przyziemnych, takich jak życie dla jedzenia, albo wszelakich innych przyjemności. Wyznaczał sobie wysokie cele, których starał się dosięgnąć.