Zimowisko Drużyn

17 stycznia nareszcie nadszedł czas na wyczekiwane przez nas zimowisko drużyn Dęby. Pożegnaliśmy się z rodzicami i po godzinie 9:00 wyruszyliśmy na nową przygodę do Sokołowska. Podróż minęła nam szybko i spokojnie. Po drodze druhna Kamila zapoznała nas w ciekawy sposób z regulaminem obowiązującym na naszym wyjeździe (wierszyki, piosenki itp.). Gdy dojechaliśmy na miejsce do ośrodka Radosno, rozpakowaliśmy autokar i podzieliliśmy się na pokoje.
Następnie ruszyliśmy na zwiad po Sokołowsku. Wraz z zastępami zdobywaliśmy informacje i ciekawostki o tej wspaniałej miejscowości. Wykonywaliśmy różne zadania i świetnie się bawiliśmy. Głodni i zadowoleni usiedliśmy przy stołach, i z apetytem zjedliśmy dwudaniowy obiad. Po ciszy poobiedniej harcerze starsi i wędrownicy brali udział w świetnej grze o historii harcerstwa, którą zorganizował druh Smyku. Młodsza drużyna również miała zajęcia z historii, które przeprowadził druh Oskar. Następnie każdy rozpisał sobie przynajmniej dwie sprawności. Po zajęciach nadszedł czas na kolację, a później na zabawy integracyjne prowadzone przez druhnę Kamilę. Drużyna i młodsza miały okazję się poznać i przy okazji świetnie się bawiła. Zmęczeni i szczęśliwi po pełnym wrażeń dniu szybko zasnęliśmy.

Julia Słobodzian, Magda Nowicka, Kacper Koziarz

Kolejne dni zimowiska upłynęły nam bardzo szybko, ani się obejrzeliśmy, a czas już było się pakować… Niedzielę rozpoczęliśmy uczestnictwem dla chętnych we mszy świętej, a następnie apel i śniadanie. Potem zabraliśmy nasze sanki i poddupniki i poszliśmy do Andrzejówki. Po drodze zastępy wykonywały zadania z ramach ścieżki przyrodniczej wokół Sokołowska. Gdy dotarliśmy na miejsce pozjeżdżaliśmy trochę na górce. Po powrocie, obiedzie, ciszy poobiedniej harcerze wzięli udział w zajęciach z symboliki, struktury ZHP oraz Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego. Harcerze przygotowali smaczne i bardzo słodkie symbole harcerskie i skautowe, które potem ze smakiem zjedli. Harcerze starsi między innymi zagrali w grę planszową, której celem było zdobycie jak najwyższego stopnia poprzez przejście przez różne pola gry i uczestnictwo w zadaniach. Wieczorem zorganizowaliśmy śpiewanki w ramach programu SingStar na PS2.

W poniedziałek przyboczni zorganizowali dla drużyn trenażer azymutowy. W parach harcerz z harcerzem starszym pokonywali wyznaczoną trasę, a następnie każdy mógł upiec sobie na ognisku ciasto na patyku. Popołudniowe zajęcia to Survival, które rozpoczęliśmy oglądaniem krótkich filmików z Bearem Gryllsem w roli głównej. Kolejne zajęcia to dla harcerzy terenoznawstwo, a dla harcerzy starszych szyfry – gra przygotowana i przeprowadzona przez zastęp Sokół. Wieczorem zorganizowaliśmy turniej gier planszowych.

Kolejnego dnia wyruszyliśmy na zamek Radosno po drodze wykonując zadania, które przygotował dla nas Konrad. Wejście było nieco problematyczne ze względu na oblodzoną ścieżkę, w związku z tym schodząc nie pozostało nam nic innego jak usiąść i zjechać na pupie. Po południu zastęp Eleusis przygotował zajęcia dla drużyny młodszej o bohaterze naszej drużyny – Andrzeju Małkowskim. Tą samą tematyką zajęli się harcerze starsi i wędrownicy na zajęciach Konrada. Wieczorem odbył się kominek o historii oraz obrzędowości naszej drużyny, którego pomysłodawcą był Oskar. Na koniec wspólnie stworzyliśmy portret naszego bohatera. Wieczór ten zapadnie w pamięć kolejnym osobom, ponieważ przyznaliśmy sprawność Niezawodny Harcerz. W tym roku, z numerem 10, sprawność otrzymali: Julka Chruścik, Daria Filuś, Agnieszka Balant, Kacper Socha, Maciek Banach, Dawid Walentowski oraz Michał Sozański.

W środę po śniadaniu urządziliśmy sobie mundurową sesję zdjęciową a następnie udaliśmy się na musztrę. Każdy zastęp najpierw uczył lub przypominał sobie różne komendy, a następnie prezentował je przed którymś z przybocznych. Po obiedzie wyjątkowo nie mieliśmy ciszy poobiedniej, ponieważ pojechaliśmy do Centrum Walzel w Mezimesti. Tam podzieleni na trzy grupy przez trzy godziny odwiedziliśmy ściankę wspinaczkową wraz z siłownią, kręgielnię oraz strzelnicę laserową – każda grupa po godzinie atrakcji. Na koniec, gdy każdy odwiedził wszystkie atrakcje udaliśmy się na kolację do miejscowej restauracji. Do wyboru mieliśmy dwa dania: knedliki z sosem lub smażony ser z frytkami. Zmęczeni i najedzeni wróciliśmy do Sokołowska i na koniec dnia obejrzeliśmy film „Twoje, moje i nasze”.

Następnego dnia po śniadaniu zastęp wędrowniczy zorganizował dla wszystkich grę terenową po Sokołowsku. Na punktach należało: kalamburami pokazać punkty Prawa Harcerskiego, napisać rozkaz o powołaniu pierwszych drużyn harcerskich, ułożyć krzyż harcerski z dostępnych materiałów, nadać i odebrać Alfabetem Morse’a i kilka innych. Po południu zastęp wędrowniczy przygotował dla nas zajęcia z pierwszej pomocy, a następnie symulacje dla osób chcących „zaliczyć” samarytankę z II stopnia wtajemniczenia. Wieczorem graliśmy w nasze gry planszowe.

W przedostatni dzień zimowiska znów udaliśmy się w kierunku Andrzejówki by zorganizować Przyrzeczenie Harcerskie dla Wiktorii Kmieć oraz Julii Chruścik. Wszyscy byli bardzo zdziwieni gdy zastępowi rozdali harcerzom ich rogatywki i okazało się, że za chwilę odbędzie się Przyrzeczenie. Po powrocie do ośrodka zorganizowaliśmy test z Terenoznawstwa na II Stopień Wtajemniczenia. Mimo że test wypadł całkiem nieźle część osób musiała wykonać zadanie dodatkowe związane z terenoznawstwem. Po południu harcerze wzięli udział w zajęciach z szyfrów oraz uczyli się wiązać węzły. W tym roku najlepsza w wiązaniu węzła ratowniczego była Agata Sudomierska, jednak nie pobiła rekordu Wojtka Maruszewskiego. Natomiast harcerze starsi nagrywali filmiki poglądowe dotyczące terenoznawstwa, a potem wzięli udział w zajęciach z węzłów zorganizowanych przez zastęp Zarzewie. Wieczorem odbył się konkurs Mam Talent, w którym wzięły udział wszystkie zastępy. W jury zasiedli Wojtek, Kamila oraz Filip. Do dyspozycji mieli podświetlane znaki X przygotowane przez naszego drużynowego – prawie takie jak w prawdziwym programie. Z chęcią je wykorzystywali, ponieważ naprawdę robiły wrażenie. Konkurs poprowadzili Oskar i Konrad. Między występami mieliśmy możliwość obejrzeć filmiki z różnych edycji programu, takie jak występ akrobatów, magika, malowanie piaskiem, układanie kostki Rubika czy teatr cieni. Wszystkie zastępy przygotowały się do tego wieczoru znakomicie. Orzeł zaprezentował nam pantomimę, która przedstawiała naszą ciszę poobiednią, czyli „zaliczanie” wymagań próby u przybocznych. Sokół przeniósł nas w świat czarów i magii prezentując różne sztuczki, Płomienie dały popis w kabarecie opowiadającym o skokach narciarskich, a Czarne Stopy zagrały dla nas na instrumentach i zaśpiewały. Zastęp Parasol zaśpiewał i ułożył choreografię do piosenki Strumień, Zarzewie zaśpiewało piosenkę Major Ponury, a połączone siły Sokoła i Eleusis zaprezentowały brzuchomówstwo. Jury zdecydowało, że I miejsce w kategorii harcerskiej zajął zastęp Sokół, a w kategorii starszoharcerskiej zastęp Parasol. Na koniec dnia zagrał dla nas zespół Sherpa składający się z naszych przybocznych. Dużym zaskoczeniem dla zespołu były przygotowane przez fanklub „Sherpanators” koszulki, w których wystąpiły dziewczyny. Chłopaki dali czadu na koncercie, a publiczność szalała. Późnym wieczorem bardzo zmęczeni poszliśmy spać.

Tego wieczoru zdradziliśmy również drużynie młodszej pewien sekret. Mianowicie – przez całe zimowisko, codziennie każdy harcerz starszy, wędrownik oraz kadra losowali harcerza z drużyny młodszej, którego następnego dnia mieli za zadanie lepiej poznać, pomóc, być jego cichym przyjacielem. Mimo trudnych początków udało nam się nasze zadanie zrealizować, tak by harcerze młodsi się nie zorientowali. Przy podsumowaniu każdy harcerz miał również szansę obstawić, kto był jego cichym przyjacielem, a następnie dowiedzieć się przez kogo został wylosowany. Niektórzy mieli celne trafienia, a inni nie zorientowali się w ogóle. Śmiało możemy stwierdzić, że dzięki temu działaniu jeszcze lepiej zintegrowaliśmy nasze drużyny i żaden harcerz nie będzie obawiał się w przyszłości przejścia do drużyny starszej.

W ostatni dzień odbył się apel, na którym wręczyliśmy znaczki drużyny i chusty żółto-czarne. Szczęśliwcami są: numer znaczka 67 – Julka Grubiak, 68 – Asia Adamowicz, 69 – Konrad Litke, 70 – Róża Konior, którym bardzo serdecznie gratulujemy i czekamy na następnych. Po apelu spakowaliśmy się i oczekiwaliśmy na autobus. W Świdnicy o dziwo wszyscy zostali szybko odebrani, a kadra pojechała rozpakowywać busa.

Kamila Pamuła